آن‌چه دارم و هستم.

سبز و پُر جوانه‌ام و هیچ چیزی جز طراوت و سبزی و امید به من راه نخواهد داشت. 

به مرور دوباره تمامِ روزهای پُرفایده‎‌ام را به دست خواهم آورد. دوباره همان زهرای پُرکار خواهم شد، 

به مرور قوی، قوی و قوی‌تر خواهم شد و زودتر از آن‌چه فکر کنم، امیدهایم واقعی می‌شوند. 

در حالِ سلام به شادی‌ام، قوی‌ام و مراقبی بزرگ، دلسوز و مهربان دارم که وقتِ من در دستانِ اوست.