چینی ِِ بَنْدْ زَدِهْ

پدربزرگ، نیامدی.

من رفتم حرف زدم، دلم نمی آمد اما شاید بهتر بود بگویم و بداند. رفتم غصه ی دلم را گفتم، گفتم که گفته باشم و اینقدر با خودم حرف نزنم. من جنگیدن را دوست ندارم، خراش دادن را دوست ندارم، دلم خنک نمی شود کسی را برنجانم، فقط فکر می کنم حرف زدن بهتر از حرف نزدن است. اهل آگاهی، باید حرف بزنند، حال نتیجه اش خواه حل مسئله باشد، خواه درس گرفتن برای بعدها...

کاش دل گنده تر بشوم ولی، نه پدربزرگ؟

امروز خودم را مجبور می کنم که به ذهن ِِ غالب تهی کرده محل نگذارم، یک مقاله ی خوب ترجمه می کنم هرطور که هست، و تلاش می کنم غالبِ تهی اش را با مشغله های خوب پر کنم، شما هم آرزوی خوب و انرژی مثبت بفرستید لطفاً، سپاس.