روح رقیق ِِ کودکی

از معدود صفحات اینستاگرام که برای من چندین ماه هست چک کردنش عادت فوق‌العاده مهمی شده، صفحه‌ی مادری ست که خاطرات پسر سه و دختر یک ساله‌اش را به صورت عکس و فیلم‌های کوتاه به اشتراک می‌گذارد.

به شکل غریبی این دو تا بچه بخشی از وجود من شده‌اند، خیلی دوست‌شان دارم و حتی تماشایشان، شعف معصومانه‌ی بی‌مثلی به من می‌دهد که یادم می‌رود کجای زندگی ایستاده‌ام.

بچه‌ها، به خصوص تا زمانی که آثار تأثیرپذیری از محیط و بزرگترها در آن‌ها بروز نکرده، پاک‌ترین و فرشته‌ترین موجودات زمینی هستند، کنارشان نمی‌شود قلب نداشت، نمی‌شود لبخند نداشت...