از تجربه ها
از خامی به پختگی رفتن ارزان نیست، تجربه هایی هستند که حواست به شکل گرفتنشان نیست، ولی یک روز یک برخور د مهمتری، تمام خط شکل گرفتن آن تجربه را برایت مشخص می کند و ردپایش را که برمیگردی، به خودت می گویی ای دل غافل، تو کجا بوده ای و دیگران کجا.
یکی از آنها، شکلی از دوستی هاست که اگر مغزت خطا داده باشد و برای نگه داشتنشان مُصر باشی، باید غرامتش را بدهی. شرط دوام این دوستی ها، کوتاه ماندن شماست. اگر خیال موفقیت در هر زمینه ای را دارید و دوستتان چنین قصد یا حوصله ای ندارد، بهتر است شما هم قیدش را بزنید وگرنه مثل تجربه های کوچولو ولی مکرر من، از دستشان می دهی و به تنهایی محکوم می شوی که البته من تنها شدن را معمولا به نگه داشتن چنین دوستانی ترجیح داده ام.
بعضی از این مدل آدمها البته، از همان اول چشم هایشان را باز می کنند و به قولی، حسابگر هستند. اگر زیبایی و خاص بودن برایشان مهم باشد، به آدم های زیبا و خاص برای دوستی چراغ سبز نشان نمی دهند. کسی که به تحصیلات حساس است، از این قماش، همیشه اکیپی از کم سوادها و کسانی که در این مورد از خودش کمتر هستند دور و برش را گرفته اند.
آدم های کوتاهی که خوشبخت و موفقند، مادامی که اطرافشان آدمهای رشد نکرده و وامانده ببینند و مفلوک و بیچاره می شوند اگر فقط یک نفر از وابستگانشان آرزوهای بلند و همت بلند داشته باشد.
اگر خودتان را دوست دارید از این بخیل های کوته نظر، دوری کنید.
