ابری
چهارشنبه, ۵ اسفند ۱۳۹۴، ۰۳:۴۴ ب.ظ
ای گل ِ بهارم
زخم ِ موندگارم
...
بیا بنشین عزیزکم. روی ناودان های پیر، روبه چشم به راهی ِ دیوار، عزیزکم. بیا زبان این آسمان ِ غریب را ترجمه کن. بیا چروک های عمیق روحم را بخندان. بیا بخندیم الکی. به هیچ چیزهایی که خنده دار نیستند، عزیزکم.
