شبیه لالایی

بیا کنارم بنشین، آواز بخوان و بگذار چشم هایت خندیده باشند. خنده‌های کمرنگم، قوت قلب می‌خواهند. 

تو که می‌دانی، خوشبختی‌های زیادی را به شادی، بدرقه کرده‌ام، پشت بدرقه کردن‌ها غم و شادی‌های تنهایی، در سایه‌ها نشسته‌اند به گلدوزی... به آن روزهای شاید، فکر می‌کنند. 

خدایا شکر، مراقب من، شکر.